Harlekijn bestaat 100 jaar!

Voor Jordi

In de herfst van 2018 moesten wij afscheid nemen van Jordi Daems. Zijn plotse dood sloeg in als een bom en heeft ons allen erg diep geraakt. Jordi was de afgelopen jaren een echte sterkhouder geworden bij Harlekijn en voor velen van onze leden een echte vriend, een kameraad, een soulmate geworden.

In Memoriam

Jordi Daems

Het begon allemaal met een bezoekje aan de tandarts. De tandarts speelde immers toneel bij een groepje uit Boom. En dat groepje was net begonnen met de repetities voor Cyrano en er was nog wat volk nodig. Dus, wou Jordi misschien niet eens meespelen? Of de “Aaarch” die vervolgens uit zijn mond kwam ook een echte ja was, is niet duidelijk. Het feit is wel dat hij plots niet één maar wel drie rollen vast had voor zijn debuut bij Harlekijn: soldaat, pater en natuurlijk de rol van Montfleurie, de patserige, verwijfde toneelspeler in baljurk met pruik, wit gepoederd gezicht en veel te hoge stem. Als debuut kan dat tellen.

En daar bleef het niet bij: na de laatste voorstelling van Cyrano, vroegen we of hij ook niet wilde meespelen in Heuvels Van Blauw, een stuk van Dennis Potter waarin zeven volwassen in de huid kruipen van zeven kinderen die door de gruwel van de oorlog hun onschuld in hun spel en kind-zijn verliezen. Zeven spelers, een jonge regisseur, een boeiend stuk: Jordi zegt ja.

En sindsdien is Jordi onafgebroken bezig geweest binnen Harlekijn: eerst als speler, maar al snel ook als stukkenaanbrenger, regisseur, coach, motivator, kok en zelfs reisleider.

Nieuwe gewoontes

Hij bracht nieuwe gewoontes mee. Zoals het roken van een dikke sigaar in het café na de allerlaatste voorstelling van een productie. Er worden nog altijd sigaren gerookt, niet meer binnen, maar buiten. Regels van het theater werden overschreden : wuiven naar het publiek doen we niet, Jordi wel. Rekwisieten meenemen , verplaatsen of van iemand anders gebruiken doen we niet, Jordi wel. Echte alcohol in flessen, doen we niet, Jordi wel …

Hij zal altijd tastbaar aanwezig zijn in de studio door het schrijven van de naam en het speeljaar van alle stukken die we gespeeld hebben op de muur en zijn kriebels en tekeningen op de toog.

Wat aan die repetitietoog allemaal gepasseerd is aan kennis door toedoen van Jordi : jaren 80, appekes, films, boeken, muziek. Als je er niet kon opkomen, je moest maar eens kijken en Jordi wist het …Het was niet alleen het plezier van het te kennen of te weten, maar ook het eindeloos palaveren en filosoferen over van alles en nog wat. Hij had niet alleen maffe ideeën, hij verwezenlijkte ze ook en slaagde er meer dan eens in ons allemaal voor zijn kar te spannen.

Om bijvoorbeeld een decor te maken bestaande uit duizenden boeken die allemaal via de kringloopwinkel naar de studio moesten worden gebracht, vandaar naar de Schouwburg moesten worden gesleurd, in boekenkasten moesten worden geduwd, en die later weer terug naar de studio dienden te verhuizen.

Of zoals bijvoorbeeld die kamer op de eerste verdieping in de studio die moest worden gevuld met een dikke laag rijnzand voor onze wandelvoorstelling Nice To Meet You. Tot de dag van vandaag komen we nog hoopjes rijnzand tegen. Jordi heeft mee zijn stempel gedrukt op wat Harlekijn vandaag geworden is: wat voor soort stukken we spelen en hoe we deze brengen.

Een vriend en soulmate

Maar Jordi was ook voor velen een vriend geworden en voor sommigen onder ons ook een soulmate.En dus zagen we elkaar ook buiten Harlekijn. In andere theaters, op lange wandelingen, op restaurant, tijdens gezelschapsspellekesavonden, in Catalunya, Amsterdam, de Ardennen,… En van al die dingen was hij meestal de initiatiefnemer. Hij wist ons allemaal stuk voor stuk persoonlijk te raken, te enerveren en te kalmeren. Gevend altijd.

Jordi, voor jou was het groeten van je publiek na de voorstelling erg belangrijk. Dat groeten kon nooit zomaar vrijblijvend zijn, vond je. Er diende ook een respect voor het publiek uit te blijken, en dankbaarheid. Nu is het onze beurt om voor jou te groeten. Ook al is dit geen theater en, helaas, allemaal hartverscheurend echt.

Bedankt voor al die mooie jaren dat wij elkaar hebben mogen kennen, dat we samen hebben mogen spelen, creëren, eten, drinken, reizen, genieten en lachen.